راه سومی وجود ندارد

مرتضی حیدری را همه ی مردم ایران می شناسند. مجری معروف تلویزیون و برگزارکننده ی بسیاری از گفتگو های مهم با مسئولان و مدیران مختلف. مدتی پیش شایع شد که به یک کشور خارجی پناهنده شده و همین شایعه موجب دلگرمی بسیاری از مردم شده بود. من می خواهم در این یادداشت به این مسئله بپردازم که چرا مردم آرزو می کردند خبر پناهندگی مرتضی حیدری درست باشد؟ ناچارم کمی از روانشناسی شهرت و محبوبیت حرف بزنم. حیدری مجری مشهور و محبوبی بود. مجریان خبر مشهورتر از او هم داریم مثل حیاتی اما حیدری فقط مشهور نیست. محبوب هم هست اگر چه محبوبیتش رو به زوال است. محبوبیت حیدری ناشی از حرفه ای بودن اوست. او بر کارش و ابزار کارش مسلط است. باهوش و نکته سنج و ریزبین و خوش سخن است. باسواد و پرمطالعه است و به راستی لیاقت حرفه ای جهت شهرت خود را دارد. شاید اگر در یک رسانه ی آبرومند و در شرایط کاری آزاد کار می کرد می توانست شهرت و اعتباری همسنگ لاری کینگ و جان سیمپسون و حداقل ریزخان کسب کند. از نظر شخصیتی هم انسان شریفی به نظر می آید. چهره اش یک چهره ی تیپیک ایرانی است. صدایش گرم است و سیمایش صمیمی. متین و باوقار است . سطحی و کم عمق نیست. پس آیا جای شگفتی نیست که چنین آدمی میزبانی نشست هایی را به عهده می گیرد که با هدف توجیه بلاهت و جنایت و خشونت برگزار می شوند؟

چند سال پیش در حضور دوست مشترکی از او پرسیدم: تو چطوری با این موجودات مصاحبه می کنی؟ حالت به هم نمی خورد؟ با لبخند گفت که چرا بعضی وقت ها واقعا" حالش به هم می خورد و از سفاهت و وقاحت بعضی از مصاحبه شوندگان کلافه می شود. با این همه به نکته ی جالبی اشاره کرد و آن اینکه: برای مصاحبه های زنده ی حساس دیگر او را دعوت نمی کنند چون هر از گاهی پایش را از گلیمش درازتر می کند و جسته گریخته مسائلی را مطرح می کند که نباید. و برای مثال گفت که فرداشب قراراست احمدی نژاد به استودیو بیاید اما مجری دیگری که گوش به فرمان تر است دعوت کرده اند.

من حیدری را انسانی شرافتمند می دانم. بسی انسان های شرافتمند در صدا و سیما کار خود را با این بهانه توجیه می کنند که اگر ما نباشیم یکی می آورند بدتر از ما. بی سواد تر از ما و بی عرضه تر از ما. در بسیاری موارد هم حق با آن هاست. اما افرادی مثل مرتضی حیدری ویترین تلویزیون هستند. سرمایه ی تلویزیون هستند. نمی توان آنان را به راحتی جایگزین کرد. اگر مرتضی حیدری ها این رسانه را ترک کنند ضربه ی بزرگی به حاکمیت جهل است و انرژی زیادی به جنبش مردم می دهد. الحمد لله وضع مالی مرتضی خوب است و ترک این شغل ضربه ی مالی به او نمی زند. بیایید همه با هم از مرتضی حیدری و امثال او بخواهیم برای حفظ محبوبیت خود و برای حفظ جایگاه حرفه ای خود نزد مردم تا دیر نشده از این سیستم فاصله بگیرد. برادرم مرتضی: یک بار هم شده به حرف دلت گوش کن. می دانم که سال هاست از این حاکمیت بیزاری. خود را رها کن در آغوش ملت و ببین چه صفایی دارد و ما مردم چقدر قدر شناس هستیم. اکنون یک دوراهی عظیم بر سر راه توست که اراده ی اخلاقی و انسانی می طلبد: یا با مردم هستی و در کنار جوانان جانباخته که زیباترین دختران و پسران سرزمین شکوهمند ایرانند و یا در برابر مردم و همدست خون آشامان. راه سومی وجود ندارد. امیدوارم خدا کمکت کند تا تصمیم درست بگیری.